ဘယ္မွာလဲ လူၾကီး လူေကာင္း (ေပးစာ - ၃၂)

ပုထုဇဥ္လူသားေတြမွာ အတၱဆိုတာ ရွိၾကပါတယ္၊ မိမိအတၱအတြက္ တပါးသူကို မထိခိုက္ဘူး ဆိုလွ်င္ အေကာင္းဆံုးေပါ့ဗ်ာ၊
တပါးသူ ႏွစ္ပါးသူေလာက္ ထိခိုက္တယ္ဆိုအံုးေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့၊

ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကုိယ့္လူမ်ဳိးကို ထိခိုက္ျပီဆိုလွ်င္ေတာ့ အဲဒီလုိ လူစားေတြကို ကင္ပြန္းတတ္ရမယ့္ အမည္ကိုေတာင္ ရွာမေတြ႔ႏိုင္ပါဘူး၊
စကားလံုးနဲ႔ ေျပာမရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆိုးဝါးလြန္းလွပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုလူစားေတြဆိုတာကလည္း ႏိုင္ငံတိုင္း၊ ေနရာတိုင္း၊ အဖြဲ႔အစည္း တိုင္း၊ မိသားစုတိုင္းမွာ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္၊
ဘ နဖူး သိုက္တူးတဲ့ လူစားေတြေပါ့။

အခုလည္း ပုတ္ေနတဲ့ အထဲက ေပၚလာတဲ့ အပုတ္ေကာင္ေလးတေကာင္ရဲ့ အန႔ံပါ၊
DVB ေခၚ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံ (ေနာ္ေဝႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီေရး အတြက္ အသံလႊင့္ဌာနပါ) ျမန္မာျပည္သူေတြ သိခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသား အသံလႊင့္ဌာနေပါ့၊

အေမရိကန္ ေဒၚလာသံုးသိန္း၊ ျမန္မာက်ပ္ သိန္းသံုးေထာင္ေလာက္ကြာဟခ်က္ ေတြ႔ရတယ္၊
ဒါဟာ အလႊဲသံုးစားမႈျဖစ္တယ္၊




ဒါေၾကာင့္ သက္ဆိုင္သူေတြကို ဥပေဒနဲ႔အညီ စံုစမ္းစစ္ေဆး မယ္ေပါ့၊ ျပီးရင္ ထိုက္သင့္တဲ့အေရးယူမႈေတြ ရွိလာမယ္ေပါ့၊
ဒီသတင္းေတြ ၾကားရေတာ့ ရယ္လည္း ရယ္ခ်င္တယ္၊
ေဒါသနဲ႔လည္း ရွက္မိပါတယ္၊
ရယ္ခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ဒါျမန္မာေတြေလ၊
ေဒၚလာသံုးသိန္းေလာက္ ကြာဟတာကို ပ်င္းေတာင္ ပ်င္းေသးတယ္၊
သမိုင္းေသ နာမည္ပ်က္နဲ႔ အမ်ဳိးမိဘဂုဏ္ ထိခိုက္တာေလာက္ေတာ့ လံုးဝထည့္မတြက္ပါဘူး၊

သူတို႔လိုလူစား အမ်ားၾကီးပဲဟာ၊ ဘာရွက္စရာမွတ္လို႔၊ အရွက္ရွိရင္ အငတ္ရွိမယ္၊
အရွက္မရွိမွ ခ်မ္းသာၾကမယ္ မဟုတ္လား၊
ဒီလိုခံယူခ်က္ေတြနဲ႔အတူ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲ ေရာက္လာၾကတာေတြေပါ့။

သို႔ေသာ္လည္း အားငယ္စရာေတာ့ မလိုပါဘူး၊
ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွလို႔ ေပၚရတဲ့အျဖစ္ပဲ၊
ကံေကာင္းျပီး အေၾကာင္းလွေနလို႔ မေပၚေသးတာေတြ အမ်ားၾကီးရယ္၊ ေျဖႏိုင္ပါတယ္၊
တကမၻာလုံးပဲဟာ၊

အလြဲသံုးစားလုပ္မႈ၊ လာဘ္စားမႈ၊ အဂတိလိုက္စားမႈဆိုတာေတြသည္ အေျခခံအားျဖင့္ အဓိႏၷာဒါနကံပါပဲ၊
ခိုးတာေပါ့ဗ်ာ၊

အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားတဲ့ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ အေမရိကန္တို႔ တရုတ္တို႔ ရုရွားတို႔ေတာင္ မကင္းဘူးလို႔ ဆိုေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့အျဖစ္ကေတာ့ ဆိုလြန္းလွပါတယ္၊

စစ္အာဏာရွင္အစိုးရရဲ့ ခိုးဝွက္ယံုမွ်မက အဓမၼ ဓါးျပတိုက္ ခံထားရလို႔ ဖြတ္သထက္ညစ္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြ၊ ကုန္းေကာက္စရာမရွိေအာင္ ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြ၊ အဲဒီျမန္မာျပည္သူ ျပည္သား တိုင္းရင္းသား အားလံုးကို ကယ္တင္ၾကမယ္ ဆိုျပီး ႏိုင္ငံေရးဂြင္ထဲ ဝင္လာ သူေတြထဲမွာ သူခိုးေတြပါ လာခဲ့တယ္။



သူခိုးက ႏွစ္မ်ဳိးပါ၊ တစ္မ်ဳိးက မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ပါတယ္၊ ကနဦးမွာ ရိုးရိုးသားသားပါ၊
ပရီပိုဇယ္ဂြင္နဲ႔ ေတြ႔ျပီး ေတာ္လွန္ေရးသည္ သာမည ကိုယ္ခ်မ္းသာ ဖူလံုေရးသည္ အဓိက ျဖစ္သြားသူေတြပါ၊

ေနာက္တစ္မ်ဳိးက နဂိုလ္ကတည္းက ဘာႏိုင္ငံေရး ဘာအမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓါတ္မွ မရွိဘဲ အေျခအေနတစံုတရာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး ကြင္းထဲေရာက္လာၾကျပီး ပရီပိုဇယ္ဂြင္နဲ႔လည္း ေတြ႔ေရာ ေခြး မစင္တြင္းက်သလို ျဖစ္သြားသူေတြပါပဲ၊

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူခိုးဟာ သူခိုးပါပဲ၊ ျပည္တြင္းဓါးျပေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျပည္သူကို ကယ္တင္မယ္ဆိုသူက ျပည္ပသူခိုးျဖစ္ ေနျပီဆိုရင္ေတာ့ ဒီႏိုင္ငံ ဘယ္လို ႏြားလံထူေတာ့မွာလဲ။

မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျမန္မာ့သမိုင္းကို ေရးပါဆိုရင္ ရွစ္ဆယ္ရွစ္ ေနာက္ပိုင္းကာလကို ျပည္ပ ေစာရသမိုင္း ကာလဟုပင္ ဆိုရ ပါလိမ့္မည္၊

ဒါေၾကာင့္လည္း ျပည္ပမွာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခ်င္သူေတြကို ျမဝတီ မဲေဆာက္ အေပါက္မွ ခတ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ ေပးထြက္ခဲ့သည္ ျဖစ္ပါတယ္၊
သူခိုးနဲ႔ ဓားျပ ေျမႊေျမြျခင္း ေျချမင္ပါသည္၊

ျပည္ပေရာက္လွ်င္ ပရီပိုဇယ္စားတို႔လက္ထဲမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါးၾကီး ႏိုင္ငံေရး လုပ္ၾကေပေရာ့၊
စင္ျပိဳင္အစိုးရမွစျပီး ဖြ႔ဲလိုက္ၾကတဲ့ အဖြဲ႔ေပါင္းစံု၊ ဖြဲ႔လို႔မကုန္ေတာ့ပါဘူး၊

ေငြေတာင္းလို႔ရမယ့္ ပရီပိုဇယ္ဂြင္အတြက္ ဖန္တည္းလိုက္ၾကတဲ့ အစ္ရႈးေတြ စာအုပ္ေရးမယ္ဆိုရင္ စစ္ႏွင့္ ျငိမ္းေရး စာအုပ္တြဲၾကီးက အရံႈးေပး ရလိမ့္မယ္၊

ကိုယ့္လူေတြစားဖို႔ ဒီလိုပဲ လုပ္ရတယ္ဆိုတာက တမ်ဳိး၊
ေငြရမွ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုတာက တဖံု၊
ေခါင္းစဥ္က အေရးမၾကီး ျပည္တြင္း အတြက္ ေငြေပးႏိုင္ဖို႔က တဘာသာ၊
အျဖဴေတြ ညာလို႔ရတဲ့အခ်က္ ဒို႔အတြက္ဆိုတာက တနည္းနဲ႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး အဖံုဖံုစံုလွတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး လုပ္လိုက္ၾကတာ၊ အစိုးရအမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလဲၾကတာ သူတို႔ေၾကာင့္လို႔မ်ား ထင္ေနၾကသလား မသိပါဘူး။

ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီရရွိေရး၊ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္မွလြတ္ေျမာက္ေရးဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ ေအာက္မွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ေခါင္းစဥ္ ငယ္မ်ားခြဲျခားျပီး ပရီပိုဇယ္ရမယ့္ ဥပေဒနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ နာမည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ အဖြဲ႔ေတြ ဖြဲ႔ခဲ့ၾကတယ္၊

အဖြဲ႔ဆိုတာ ရံုးေတြ၊ ကားေတြ၊ အေဆာက္အဦေတြ၊ ကြန္ျပဴတာေတြ၊ ဆိုင္ကယ္၊ စက္ဘီးမွအစ ရံုးလုပ္ငန္းသံုး အသံုး အေဆာင္ေတြ၊ ဝန္ထမ္းခ၊ ဝန္ေဆာင္ခေတြ စသည္ျဖင့္ စံုေစ့ေနေအာင္ သံုးစြဲဖို႔ စာရင္းျပ ေငြေတာင္းၾကေပါ့၊

ျပည္တြင္းမွာ လိုအပ္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြအတြက္ လူေမြးရတဲ့ အင္လိုင္းေၾကးဆိုတာလည္း ရွိေလရဲ့၊
အေျခစိုက္ရံုးခ်ဳပ္မွ ေအာက္ေျခအထိ ျပည္တြင္းအထိ လႈပ္ရွားဖို႔ ပေရာဂ်က္ၾကီးေတြဆြဲျပီး ေငြေတာင္းတယ္၊ သံုးစြဲၾကတယ္၊

အဲဒီေငြေတြက အင္ဂ်ီအိုဆိုတဲ့ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာက အဖြဲ႔ေတြက လွဴဒါန္းေငြေတြ၊ တခ်ဳိ႔ၾကေတာ့လည္း ႏိုင္ငံမ်ားက တုိက္ရိုက္ေထာက္ပံ့ေငြေတြလည္းပါတယ္၊
ပရီပိုဇယ္လို႔ ေခၚပါတယ္၊



အဲဒီ ပရီပိုဇယ္ရဖို႔အတြက္ သတ္မွတ္ျပဌါန္းထားတဲ့ နည္း ဥေပဒေတြ အက္ဥပေဒေတြနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ အေၾကာင္းျပ ေတာင္းခံႏိုင္ရပါမယ္၊

ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးက႑ အသီးသီးမွာပါ၊ အဲဒီေတာ့ ပရီပုိဇယ္ရဖို႔အတြက္က ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ အင္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔ အသီးသီးတို႔ရဲ့ ေထာက္ပံ့ေၾကးဆိုင္ရာ ဥေပဒကို သိရွိနားလည္ဖို႔က အေရးၾကီးပါတယ္၊

အဂၤလိပ္လို ကြ်မ္းက်င္ရံုမွ်ျဖင့္လည္း မလ ံုေလာက္ေသးပါ၊ ဥေပဒကို ကြ်မ္းက်င္တဲ့ အဆက္အသြယ္ရွိဖို႔က အဓိကျဖစ္ေနပါတယ္၊
ေထာက္ခံခ်က္ေပးႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြနဲ႔လည္း သိကြ်မ္းဖို႔၊ ယံုၾကည္မႈရရွိဖို႔လည္း လိုအပ္တဲ့ ေအာင္သြယ္ေတာ္ ၾကားပြဲစား ေပါက္ေပါက္ေျမာက္ေျမာက္ ရွိသူေတြလည္း လိုအပ္ပါတယ္၊
လိုအပ္ခ်က္ေတြျပည့္စံုမွ ပရီပုိဇယ္ေငြရပါတယ္။

ပရီပိုဇယ္ေငြကိုတာဝန္ခံျပီး ခြဲေဝသံုးစြဲမည့္ ပုဂၢိဳလ္၏လက္ဝယ္သို႔ ေငြမေရာက္မီ မည္သို႔ေသာစနစ္ျဖင့္ မည္သို႔ေပးမည္၊
မည္သို႔ျပန္လည္စစ္ေဆးမည္၊
ေထာက္ပံ့ေၾကး ရႏိုင္သည့္ အေျခအေန ဟုတ္မဟုတ္ကို စစ္ေဆးေလ့လာမည္ စသည့္ အဆင့္ဆင့္ေသာ ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းမ်ား၏ ကုန္က်မႈအားလံုးသည္လည္း အမွန္တကယ္ စာရင္း ဇယားမွန္မ်ား ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတဲ့ အပိုင္းကိုေတာ့ လက္လွမ္း မွီဖို႔ ၾကိဳးပမ္း ၾကရပါဦးမည္၊

ဒါက အျဖဴေတြနဲ႔ပါတ္သက္တဲ့ အပိုင္းပါ၊
အခု ေပါက္ထြက္လာတဲ့အပိုင္းက ေငြလက္ခံျပီး ခြဲေဝသံုးစြဲတဲ့ အပိုင္းမွာပါ။

ပရီပိုဇယ္စား အဖြဲ႔ေတြအားလံုးမွာ ႏွစ္စဥ္ ရသံုးေငြစာရင္း ရွင္းတမ္းေတြ ရွိၾကပါတယ္၊
အဖြဲ႔ဆိုေတာ့ အဖြဲ႔ဝင္ေတြကို ရွင္္းတမ္းထုတ္တဲ့ စာရင္းဇယားေတြပါ၊ ဟာသေျမာက္လြန္းတဲ့စာရင္းေတြေပါ့ဗ်ာ၊

သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ့္အခ်င္ခ်င္း မေက်နပ္တာကိုလည္း ဂရုစိုက္စရာမလိုပါဘူး၊
အျဖဴ ေအာတစ္က ေအာရိုက္ဆိုရင္ ျပီးတာပဲ၊
အဓိက က အျဖဴ ေအာတစ္အဖြဲ႔က ေက်နပ္ဖို႔နဲ႔ ေအာရိုက္လုပ္ဖို႔ပဲ မဟုတ္လား၊

ဒါေၾကာင့္ အျဖဴေအာတစ္ကို ျပဖို႔ေငြစာရင္းက တမ်ဳိး၊ ေနာက္အခ်င္းခ်င္း အဖြဲ႔အတြင္းမွာ ပြစိပြစိ မျဖစ္ေအာင္ ဆြဲရတဲ့ စာရင္းက တမ်ဳိး၊ ဒါမ်ဳိးက ရိုးေနပါျပီ၊

အလုပ္ကသင္သြား တာပဲ ဥစၥာ၊ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမေတြတဲ့၊ ဘန္ေကာက္ ခ်င္းမိုင္ မဲေဆာက္နဲ႔ ႏိုင္ငံတကာမွာ အဖြဲ႔ေတြ ရံုးေတြ မႈိလိုေပါက္နဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွား ေနလိုက္ၾကတာ ျမန္မာျပည္က ျပည္သူအမ်ားက ဘာမွမသိ သနား စရာအတိပါပဲ၊

အထင္ၾကီးေလးစား မနက္ျဖန္လား သဘက္ခါလား ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကတာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ပါေပါ့။



ပရီပိုဇယ္စကား မေက်နပ္ေၾကာင္းမ်ား လာမေျပာၾကနဲ႔၊ ဒါေတာ္လွန္ေရး၊ အင္လိုင္းေတြ လုပ္ေနတာ မသိၾကဘူးလား၊
မဲေဆာက္ဂြင္မွာဆို ကြ်န္းပင္ၾကီးေအာက္ ေရာက္သြားမယ္တဲ့၊ ဘယ္ေကာင္က ဘယ္ေလာက္ အေရာင္ေတာက္လို႔တံုး၊

ေပးတာယူ ေကြ်းတာစား၊ ဒီမိုကေရစီရဖို႔ ဖက္ဆစ္စနစ္ကို သံုးရမယ္ဆိုပါလား၊
ရသံုးေငြစာရင္း ရွင္းခ်င္မွ ရွင္းမယ္၊ မေက်နပ္ရင္ စိမ္ေခၚလုိက္၊ တိမ္ေပၚလိုက္ျပီး ယွဥ္လိုက္မယ္တဲ့၊
ေရမ်ား ေရႏိုင္ မီးမ်ားမီးႏိုင္ ျပိဳင္ရဲလို႔လားတဲ့။

ပရီပိုဇယ္ေတာ္လွန္ေရးဂြင္ထဲက ရိုးရိုးသားသားနဲ႔ မေက်နပ္သူမ်ားကေရာ ဘာတတ္ႏိုင္ၾကလို႔လဲ၊

သူခိုးခ်င္း ေခါင္းကြဲ ဖရိုဖရဲျဖစ္ကာမွ လွ်ံထြက္လာတဲ့ အပုတ္နံ႔ေၾကာင့္ မံုလာဥ မဟုတ္ဘူးလို႔ သိၾကတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးေတြပါ၊
ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အလုပ္ျဖစ္ဖို႔ အခ်င္းမမ်ားေအာင္ စာရင္းဇယား ေဘာင္ဝင္ဖို႔ အခ်ိန္ၾကည့္ျပီး လိမ္ညွိၾကတာ ေလာက္ကို ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအဖြဲ႔ဝင္ေတြက နားလည္မႈ ေပးႏိုင္ပါေသးတယ္၊

အခုဟာက လက္နက္ကိုင္ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အျဖဴေအာတစ္ကို မီးေသရင္ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ဆိုတာ မ်ဳိးပါလား။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေခတ္တခါေကာင္းစားမယ့္ ကံဇာတာပါလာတဲ့ သူခိုးေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ ကိုယ္နံ႔ကေတာ့ နံလြန္း လွပါတယ္၊

ဟိုႏိုင္ငံသြား ဒီႏိုင္ငံသြား၊ ဟိုအစည္းအေဝးလုပ္ ဒီအစည္းအေဝးလုပ္၊ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ျပီး လူေတာထဲကို ဝင္ေနၾကေပမယ့္ မလုံတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ အသဲငယ္ေနရမယ့္ ဘဝမ်ဳိးပါ၊ ကင္းသူရွင္းသူ ရိုးသားသူ ေျဖာင့္မတ္သူ လူေတာ္ လူေကာင္းမ်ားကိုေတာ့ ဘယ္အဆင့္ ဘယ္ေနရာမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ထိုက္ထုိက္တန္တန္ ဂုဏ္ျပဳရမွာပါ။

ခက္တာက သူမ်ား မနာလို ကိုယ္အက်ဳိးမရွိ၊ ဆိတ္ဆိတ္ေနေထာင္တန္၊ တလုပ္စားဘူး သူ႔ေက်းဇူး၊ မိုးခါးေရေသာက္တာ ဆန္းသလား၊

သူမ်ားကို ေဝဘန္ခ်င္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆန္းစစ္အံုး၊ စားရရင္စားလိုက္ မစားရရင္ျငိမ္လိုက္၊ လူမုန္းမမ်ားဘို႔ အေရးၾကီးတယ္၊

အိုး ........ ဒီလို လူမ်ဳိးေတြက အနမတကၠပါလား အျပစ္မေျပာလိုပါဘူး၊ သူစိတ္နဲ႔ သူပဲဟာ၊ သူ႔သတၱိနဲ႔ သူပဲဟာ၊
သုိ႔ေသာ္လည္း ဗမာအမ်ားရဲ့ ေျပာစကားကေတာ့ သိသားပဲ မေျပာခ်င္လို႔တို႔၊ ကိုယ္နဲ႔ဘာဆိုင္လို႔တုန္းတို႔၊ အားနာလို႔ ဆိုတာမ်ဳိးေတြလည္း ၾကားေနက်ေတြပါ၊

အမွန္တကယ္ေတာ့ ေၾကာက္မ်ဳိးမ်ားရဲ့ ေၾကာက္မ်ဳိးဆက္ေတြ ဆင္ေျခေပးတဲ့ ေၾကာက္စကားေတြပါပဲ၊
ေၾကာက္ေရာဂါကေတာ့ ကုလို႔မရတဲ့ ေမြးရာပါ ခ်ဳိ႔ယြင္းခ်က္မို႔ ဘာမွ မေျပာလိုပါ၊

သို႔ေသာ္ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ကေတာ့ နစ္နာလြန္းလွပါတယ္၊
ျပည္တြင္းက စစ္အာဏာရွင္ ဓားျပနဲ႔ ျပည္ပက ပရီပုိဇယ္စား အလြဲသံုးစား သူခိုးေတြဆိုတာ တကယ္ေတာ့ သတၱိရွိတဲ့ သူေတြပါ၊
သူတို႔ရဲ့ သတၱိကို မေကာင္းတဲ့ေနရာမွာအလြဲသံုးစား လုပ္ေနမိ သူေတြပါ၊

တိုက္ရဲလို႔ တိုက္တယ္၊ ခိုးရဲလို႔ ခိုးတယ္၊
သမိုင္းေသမွာတို႔ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ မ်ဳိးရိုးထိခိုက္မယ္ဆိုတာမ်ဳိးေတြ လာမေျပာနဲ႔ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ျပီးေရာ၊
ဘနဖူးေရာ အေမၾကီး နဖူးကိုပါ သိုက္တူးမယ့္သူေတြပါ၊

တကယ့္သတၱိေကာင္းေတြပါ၊ အက်င့္တန္အၾကံရွိသူေတြပါ၊ သူတို႔အတြက္ ဘာမွပူစရာမလိုပါဘူး၊
သူတို႔ ေလာကၾကီးကလည္း အက်ယ္ၾကီးပါ၊ ဓါးျပကို ခံမခ်ရဲဘူးဆိုရင္ ဓါးျပက အျမဲတန္းတိုက္ေနမယ္၊
သူခိုးကို သူခိုးလို႔ မေအာ္ရဲ မေျပာရဲ မဆိုရဲၾကဘူးဆိုရင္လည္း သူခိုးက အျမဲတန္း ခိုးၾကမွာပါပဲ၊
ေနာင္မ်ားမွာလည္း ဂြင္ေတြ႔ရင္ အရင္ဓေလ့အတိုင္းေပါ့။

ဓါးျပကို ခံခ်ဖို႔ မၾကိဳးစားရင္ ဓါးျပ အားေပးပဲ၊ ျမစ္ဆံုဆန္႔က်င္ေရးဟာ ဓါးျပကို ခံခ်ဖို႔ လွမ္းလိုက္တဲ့ ေခ်လွမ္းပဲ၊
ျပည္သူေတြ လွမ္းလိုက္တယ္၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဘက္က အားရစရာ မေကာင္းေသးဘူး၊

အေရွ႔ေမွ်ာ္ တရုတ္ေၾကာက္ စီေၾကာင္ေတြက မတက္ၾကြဘူး၊
ျပည္တြင္းေရာ ျပည္ပမွာပါ မတက္ၾကြဘူး၊
ဓါးျပအားေပးေတြလား ေမးစရာပါ၊

သူခိုးကို သူခိုးလို႔ မေျပာခ်င္ မေျပာရဲသူေတြကလည္း သူခိုးကို ရဲရဲတင္းတင္း ခိုးဖို႔ အားေပးသလို ျဖစ္ေနတယ္၊
သိသိနဲ႔ ျငိမ္ေနသူေတြ အဖို႔ကေတာ့ အီးရႈရတဲ့ အဆင့္နဲ႔ ထိမ္ခ်န္မႈပဲ၊ သူတို႔က ပိုျပီး အျပစ္ၾကီးတယ္၊
ဒါေပမယ့္ သိေတာ္မူၾကတဲ့အတိုင္း ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ကြင္းထဲကို တိုက္မယ္ ဖိုက္မယ္ ဆိုျပီး ေရာက္လာၾကတယ္၊

ဒါေပမယ့္ သူခိုးကိုေတာင္ သူခိုးလို႔ မေျပာဝံ့ၾကဘူး၊
အေရးပါအရာေရာက္တဲ့ အစည္းအေဝးမွာ တိတိက်က်ေမးဝံ့ ေျပာဝံ့သူက သိပ္ကိုရွားတယ္၊

ဒီေတာ့ ေၾကာက္လြဲ ရဲ မင္းျဖစ္ဆိုသလို သူခိုးေတြက ခိုးရဲလို႔ ခိုးေနမွာပဲ၊
နစ္နာတာက တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးပါ၊
ျပည္ပက ပရီပိုဇယ္စား သူခိုးနဲ႔ အၾကံအဖန္စား သူခိုးေလာကကို ဖြင့္ခ်တဲ့သူ၊

ျပည္သူကို အသိေပးတဲ့သူက နည္းပါတယ္၊
ျပည္သူကို အသိေပးတဲ့ မီဒီယာနဲ႔ ဝက္ဆိုဒ္ကလည္း နည္းလြန္းပါေသးတယ္၊
ရန္သူသိရင္ မေကာင္းဘူးဆိုျပီး ဖံုးဖံုးဖိဖိနဲ႔ ၾကံရာပါေတြကမ်ားတယ္၊
မရွက္ၾကဘူးလား၊ မရွက္ပါဘူး။

ဒီဗြီဘီအေၾကာင္း သိေကာင္းပါတယ္၊
ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ လြတ္လပ္တဲ့ အသံလႊင့္ မီဒီယာတခုပါ၊

ႏိုင္ငံေရး လိုအပ္ခ်က္အရ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံမွာ အေျခစိုက္ျပီး အလွဴရွင္ႏိုင္ငံေတြက ပံ့ပိုးကူညီလို႔ ေပၚေပါက္ခဲ့တာပါ၊
ေခတ္သစ္ ယူဂ်ီဌာနခ်ဳပ္ၾကီး မဟုတ္ပါဘူး၊

စင္ျပိဳင္အစိုးရ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဦးစိန္ဝင္းရဲ့ အေျပာအရ သူတို႔ အင္စီဂ်ီရႈးဘီ အစိုးရရဲ့ တခုတည္းေသာ ေအာင္ျမင္မႈျဖစ္တဲ့ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈလို႔ ဆိုပါတယ္၊



ဘယ္သူေတြရဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ဘယ္လိုစည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြနဲ႔၊
ဘယ္ႏိုင္ငံေတြက ပံ့ပိုးေငြ ဘယ္၍ ဘယ္မွ်၊ ႏွစ္စဥ္ေထာက္ပံ့တယ္ဆိုတဲ့ ဒီဗီြဘီရဲ့ ျဖစ္စဥ္ကို သိဖို႔ရာ အလြန္ခဲယဥ္းလွပါတယ္၊
တကယ့္ထိပ္တန္းႏိုင္ငံေရး လွ်ဳိ႔ဝွက္ခ်က္ၾကီးပမာ ဂိုက္ဖမ္းထားပါတယ္၊
ဘက္မလိုက္တဲ့ သတင္းဌာနလို႔လဲ ဆိုလိုက္ေသးတယ္၊
ျပည္သူ႔ဘက္ကို လိုက္ဖို႔ဖြင့္ထားတဲ့ မီဒီယာဆိုတာကို ေမ့သြားျပီ၊

ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္အရ ေပၚေပါက္လာတယ္ဆိုတာ မေမ့သင့္ဘူး၊
ဗီြအိုေအ၊ ဘီဘီစီ၊ အာအက္(ဖ္)ေအ တို႔ရဲ့ ေနာက္မွာပဲ အျမဲတမ္းရွိတယ္၊
ဒါကိုေတာ့ မေျပာလိုပါဘူး၊

သတင္းႏွင့္အသံ အဆင့္ကလည္း ရပ္ကြက္ ္အဆင့္ေလာက္ပဲ ရွိတယ္၊
အေရးအၾကီးဆံုးက လူထုကို ဘယ္ေလာက္ တိုးတက္လာေအာင္ လႈံေဆာ္ႏိုင္သလဲ၊
ဒီဗြီဘီရဲ့ စြမ္းေဆာင္မႈကို လူထုကဘယ္ေလာက္စိတ္ဝင္စားလို႔လဲ၊

ႏိုင္ငံျခားက အျဖဴေတြကိုယ္တိုင္ ျမန္မာျပည္ထဲက ေက်းလက္အထိ ဆင္းျပီးသုေတသနလုပ္ဖို႔ေကာင္းတယ္၊
ဒါမွ အမွန္အတိုင္းသိၾကမွာ၊

တာဝန္ခံေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီး လူၾကိဳက္မ်ားေအာင္ျမင္ေနေၾကာင္း နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ အျဖဴေတြ ယံုေအာင္လုပ္ျပမွာပါ၊ ဒါ ခဲယဥ္းတဲ့ကိစၥေတြမွ မဟုတ္ဘဲ၊

၂၉.၀၅.၂၀၀၅ ခုႏွစ္ထဲမွာ ဒီဗြီဘီက ရုပ္သံလႊင့္ အစီအစဥ္သစ္တခု တိုးခ်ဲ့တယ္၊
အစီအစဥ္တိုးခ်ဲ႔မႈကို ေအာ္စလိုျမိဳ့မွာ ဖြင့္ပြဲအခန္းအနားလုပ္တယ္၊

စမ္းသပ္ရိုက္ကူးထားတဲ့ တီဗြီသတင္းတခ်ဳိ႔ကိုျပတယ္၊
ျမန္မာျပည္ထဲမွာ လူၾကိဳက္မ်ားေၾကာင္း ေအာင္ျမင္ေၾကာင္းေတြ ေျပာတယ္၊

အဲဒီတုန္းကတည္းက ရယ္ခ်င္သား၊ အင္စီဂ်ီယူးဘီက ဆရာၾကီးေတြလည္း တက္ေရာက္ျပီး မိန္႔ခြန္းေတြေျခြၾကတယ္၊
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လိုင္းတလိုင္း ထပ္ပြင့္သြားတယ္၊ ေငြ တိုးျပီးရတယ္။

ေရႊဝါေရာင္ကိစၥမွာ ဘယ္သူေတြအက်ဳိးရွိသြားသလဲ၊
ႏိုင္ငံေရး ရႈ႔ေထာင့္ကၾကည့္ဖို႔လိုတယ္၊
နာဂစ္ ကိစၥလဲ ဒီလိုပါပဲ၊ အေရးၾကီးတာက ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ပဲ၊

ဗီြအိုေအနဲ႔ ဘီဘီစီဆိုတာ ရပ္တည္ခ်က္ကို ေမးစရာမလိုဘူး၊
နဂိုလ္ကတည္းက အရင္းရွင္စနစ္ေဘာင္အတြင္းက တည္ေထာင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္၊

ဒါေတာင္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြက ဝင္ဝင္ျပီး ေနာက္ခ်င္တယ္၊
အာအက္(ဖ)ေအနဲ႔ ဒီဗြီဘီရဲ့ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ကဘာလဲ၊
ဘက္မလိုက္ဘူးဆိုတာ ဘာကို ေျပာတာလဲ၊

ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးဆိုတာ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ ဒီမိုကေရစီကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ဒီဗြီဘီက မီဒီယာတိုက္ပြဲ ဆင္ႏြဲေနတာလည္း၊
တခ်ိန္တုန္းက ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးမွာ ပီကင္းျပန္ေတြ ဦးစီးခဲ့ဘူးတယ္၊

ဒီေန႔ေခတ္ျပည္ပႏိုင္ငံေရးမွာ ကူမင္းျပန္ေတြ ေခ်ရႈပ္ေနတယ္၊
သူတို႔ အရွိန္ၾသဇာနဲ႔ တိုက္ရိုက္ျဖစ္ေစ၊ သြယ္ဝွိက္၍ျဖစ္ေစ လြတ္ကင္းရဲ့လား၊

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ အေမရိကန္တို႔ စိန္ စု ကန္ သဟဇာတျဖစ္လာတဲ့ ေနာက္ပိုင္း အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးရဲ့ ႏိုင္ငံေရးရပ္ တည္ခ်က္က ေပၚေတာ့မွာပါ၊

ဒီဗီြဘီက ဦးေဆာင္ရဲေဘာ္ၾကီးမ်ားရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္လည္း ရွင္းေတာ့မွာပါ။

ခ်င္းမိုင္နဲ႔မဲေဆာက္က ဂုတ္စီး မန္ေနဂ်ာေလးမ်ားရဲ့ ရွင္းလင္းပံုကလည္း ရွင္းလွပါတယ္၊
ဒါျပည္တြင္း ယူဂ်ီကိစၥ လူေရာ ေငြပါ စာရင္းအတိအက်ျပလို႔ မရဘူးေပါ့၊
ဒါေပမယ့္ ယူဂ်ီလုပ္ငန္းသူလွ်ဳိလုပ္ငန္းဆိုတာ ေခတ္အဆက္ဆက္ရွိခဲ့တာပါ၊

ေနာင္လည္းအျမဲ ရွိေနအံုးမွာပါ၊
စီအိုင္ေအ၊ ေကဂ်ီဘီ၊ ေမာ့ဆက္ မွ အစ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ တရားဝင္သူလွ်ဳိလုပ္ငန္းေတြရွိၾကသလို တရားမဝင္ ေတာ္လွန္ေရး သူလွ်ဳိလုပ္ငန္းေတြလည္း အနမတကၠပါ၊



ယံုၾကည္ခ်က္ စိတ္ဓါတ္အဓိကႏွင့္ တည္ေဆာက္ထားသလို တန္ရာတန္ေၾကးနဲ႔ လႈပ္ရွားမႈလည္း ရွိတယ္၊
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြဲသံုးစားမႈကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္တဲ့ နည္းစနစ္ေတြ ရွိျပီးသားပါ၊
အင္လိုင္းဆိုတဲ့စကားေလးတလံုးနဲ႔ ဖံုးဖိထားလို႔ မရပါဘူး၊

ဒါေပမယ့္ ေအာ္စလို၊ ခ်င္းမိုင္၊ မဲေဆာက္၊ ျပည္တြင္း ဆက္စပ္မႈကေတာ့ ခုမွ မေရမရာ ေပၚထြက္လာတယ္၊
ဒီလိုပါပဲ အင္လိုင္းနဲ႔ မေရမရာ အဖြဲ႔ေတြက တစ္ပံုတစ္ပင္ပါ၊
ဒီဗြီဘီက အခ်င္းခ်င္းဝိေရာဓိေလးကို ျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ မလုပ္ႏိုင္လို႔ ကံဆိုးသူေမာင္ရွင္ ဘဝေရာက္ရတယ္၊ ဇာတာစခန္း လာဘ္က်တဲ့အခါ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

ေအးခ်မ္းႏိုင္နဲ႔ ခင္ေမာင္ဝင္းက ရာထူးက တာဝန္သိစြာ ႏုတ္ထြက္ေပးထားတယ္လို႔ သတင္းထြက္လာတယ္၊ ဒါ ဘာဆိုင္လို႔တုန္း၊ ဘယ္သူက ရာထူးခ်လိုက္တာလဲ၊

ဘယ္သူကမွ ရာထူးမခ်ဘူးဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္ ႏုတ္ထြက္ရမွာလဲ၊
ကိုယ့္ဘက္က မွန္ေနရင္ ရဲရဲၾကီးရပ္တည္ ေျဖရွင္းႏိုင္ရမယ္၊

အေတြးအေခၚမွားလို႔ ျပည္သူေတြနစ္နာတဲ့ အတြက္ ႏုတ္ထြက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ သမတေတြနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ဘူး၊

ဒါက ေငြကြာတဲ့ကိစၥ၊အလြဲသံုးစားအမႈ၊ ျပီးျပတ္ေအာင္ စစ္ေဆးျပီးမွ အေျဖထြက္မယ္၊ ဘာအေၾကာင္းနဲ႔မွ လက္ရွိတာဝန္က ႏုတ္ထြက္စရာ မလိုဘူး၊

ဟန္ေရာင္္ေဝက ဝင္ျပီး ထိန္းေပးထားတယ္၊
ေလာေလာဆယ္မွာ ဒီဗြီဘီရဲ့ အဓိက အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူအျဖစ္ ရပ္တည္တယ္၊
သူကအရင္တုန္းက ဒီဗီြဘီနဲ႔ ဘယ္လိုအခန္းက႑ကေန ပါဝင္သလဲ၊ လူထုသိေအာင္ ရွင္းဖို႔လိုတယ္၊

ယူရိုေအာ့ဖစ္(စ္) ရံုးတို႔၊ အီးအင္စီတို႔၊ အင္စီဂ်ီယူးဘီတို႔နဲ႔ ပါတ္သက္ပံု အမွန္ကိုလည္း လူထုသိဖို႔လိုတယ္၊
ဦးစိန္ဝင္း၊ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္း တို႔နဲ႔လည္း၊ ဒီဗြီဘီ ပတ္သက္ပံု ဘယ္အခ်ိန္က ဘယ္အတိုင္း အတာအထိ အဆက္အစပ္ ရွိခဲ့ပံု၊
ဘယ္အခ်ိန္ကစျပီး ဘယ္လိုအေျခ အေနမ်ဳိးေတြေၾကာင့္ ဘယ္လိုျဖစ္လာသလဲဆိုတာေတြလည္း လူထုသိသင့္တယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံေရးမွာ အေတြးအေခၚ တိမ္းေစာင္းမႈသည္ အႏၱရယ္တခုျဖစ္ေပမယ့္ ေသာက္က်င့္ မေကာင္းတာက ပိုဆိုးတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္၊ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေလာကမွာ ရိုးသားၾကိဳးစားျပီး အမွန္တကယ္တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ထြန္းကားပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေတာင္းပါေၾကာင္း။



ဦးဖိုးသာေအာင္ -
--၁၀။၁၀-၂၀၁၁

 

 

http://myanmarexpress.blogspot.com/2011/10/blog-post_15.html မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။